جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1386 1
- بهمن 1385 1
- دی 1385 1
- شهریور 1385 1
- مرداد 1385 1
- فروردین 1385 2
- مهر 1384 1
- خرداد 1384 1
- فروردین 1384 2
- بهمن 1383 2
- دی 1383 2
- آذر 1383 2
- آبان 1383 1
- مهر 1383 2
- شهریور 1383 2
- مرداد 1383 4
- تیر 1383 3
- خرداد 1383 6
- اردیبهشت 1383 3
- فروردین 1383 3
- اسفند 1382 8
- بهمن 1382 3
- آذر 1382 1
- آبان 1382 2
- مهر 1382 4
- شهریور 1382 5
- مرداد 1382 6
- تیر 1382 15
- خرداد 1382 22
آمار : 205246 بازدید
Powered by Blogsky
راه بی برگشت
. . . من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم،
قدم در راه بی برگشت بگذاریم؛
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است؟
( م. امید )
این روزها خیلی خسته ام. هر روز بیش از روز قبل به رفتن می اندیشم. رفتنی که در پیش رو دارم. هجرتی بزرگ. همانگونه که پدرانمان و پدران پدرانمان در انتهای روزی دلگیر در واپسین زمانهای خستگی از تلاش برای تغییر به این تصمیم اساسی در زندگی رسیدند: - فردا میرویم-
من تلاش بسیار کردم. برای تغییر کوشیدم. برای بهتر شدن. برای بهتر کردن. و امروز در اینجا به انتها رسیده ام. دیگر امیدی به تغییر نیست. همه ریشه هایم در این خاک خشکیده و پابندی بر پایم نمیبینم. به پروازی بلند می اندیشم به مردابی دیگر . به سرابی دیگر شاید. من به هجرت می اندیشم..
رضا
شنبه 6 تیر‌ماه سال 1383 ساعت 04:31 ب.ظ
http://art-nostalgic.com/gallery_main/gallery_sub_sections/wildlife/large_paintings/gal-wildlife-45-wingdmig-2.jpg
رضاااااااااااااااااا۰۰ چه وبلاگت ناز شده واااااو عکساشو همه کپی کردم دزدکی ۰۰ ببین این اسمون خدا هر جا بری همین رنگه هاااااااااااااا الا اگر بیای کویت یه رنگ دیگه ای میشه حالا این ۰بارون) میاد بازم میزنه تو ذوق بچه ۰۰ بازم ترو از من میقاپه ۰۰ ببین رضا صبحونه چی شد یخید ۰۰ بریم یکی دیگه رو پیدا کنیم یه ناشتا مهمونمون کنه مرد ۰۰ رضا این شعرا رو از کجا دزدیدی ۰۰ بوی کمندی میده هاااااااااااا ۰۰ رضا کم کم داری پا ه عرصه شعر و هنر میزاری هااااااااااا یهو دیدی منو بارون عاشقت شدیم ۰۰عیبی نداره تا چهارتاش حلاله
تقدیم به خستگی و اندوه دوست عزیزم:
اینک دریای ابرهاست....
اگر عشق نیست
هرگز هیچ آدمی زاده را
تاب سفری این چنین نیست!!
.......
.......
اما چندان که روزبی آفتاب به زردی نشست
از پس تنگابی کوتاه
راه به دریایی دیگر بردیم
که به پاکی
گفتی زنگیان
غم غربت را در کاسه مرجانی آن گریسته اندو
من اندوه ایشان را و
تو اندوه مرا.
و مسجد من درجزیره ایست
هم از این دریا
اما کدامین جزیره؛کدامین جزیره؛نوح من ای ناخدای من؟؟
شاد ببینیمت باز هم.
باران/
زندگی آغاز سنگلاخ آرزوهاست برای رسیدن به شروعی زیبا!////
با سلام خدمت دوست عزیزم آقا رضا
نبینم دلخسته باشی رضا جون .دله دشمنایتو این سرزمین خسته باشه..من چند مدتی نبودم یعنی حوصله نوشتن نداشتم حالا دوباره برگشتم ..و اولین جائی که اومدم اینجا بود .امیدوارم شاد باشی وقلبت پر امید..
یادته پارسال تیر ماه .................
دیدی چه زود گذشت چشم رو هم بذاری همه چیز عوض میشه .پس امیدوار باش
دوست مجازی تو سمسار باشی
سفر به سلامت...
خیلی وقتها لازمه که بگذاری و بری.موفق باشی.
رضاااااااااااااااااااااااااااااااااااااا کجائی؟ دیگه اصلا به کلی کمندی بی کمندی ۰۰ بابا ناشتا نمیخوام خودتو میخوام کجائی؟