اگه موقع روز از خیابونهای امیرآباد یا گیشا رد شیم هیچ چیزی که نشان از اوضاع بسیار شلوغ شبهای اونجاها باشه نمیبینیم. در حالیکه شبها واقعا دیدنیه:
چهارشنبه شب:
از نیمه های شب تازه شلوغیها اوج گرفت. ماشینها از بس بوق میزدند گوش آدم میگرفت.توی خوابگاه کوی دانشجو ها جمع شده بودند و خیابونهای اطراف پر بود از مردم که پیاده و سواره همه جارو پر کرده بودند. جوانها سر کوچه ها تجمع میکردند و شعار میدادند. با حمله موتوریهای حزب الله تعقیب گریز شروع میشد و به جاهی دیگر میرفتند. باران سنگ از یک طرف و باتوم و چوب از طرف دیگر همچنان ادامه داشت.
دانشجوهای شهید بهشتی روبروی دانشگاه تجمع کرده بودند و خیابان را بند آورده بودند.شعار میدادند و سرود یار دبستانی میخواندند.
پنجشنبه :
خیابانهای اطراف کوی دانشگاه را کامل بستند.ولی تضاهرات و بوق زدنها بیشتر شد و تا ۴ صبح ادامه داشت. دانشجوهای ش.بهشتی در خوابگاهها شعار میدادند و تا ۶ صبح این وضع ادامه داشت.
جمعه :
اوضاع خیلی خیلی بدتر شد. اینروز زودتر خیابانها شلوغ شد.و تقریبا بعد از بازی تجمع مردم در اطراف کوی شروع شد. کمی بعد هزاران نیروی پلیس ضد شورش به محل امدند و همه خیابانهای اطراف را بستند و بطور کامل تردد را ممنوع کردند. این باعث شد ناآرامیها به خیبانهای اطراف سرایت کرد. در گیشا مردم زیادی تجمع کرده بودند و به صورت تعقیب و گریز به شعار دادن ادامه دادند. نیروهای ضد شورش دیگر به صغیر و کبیر رحم نمیکردند و هر جا آدم ایستاده بود با باتوم پذیرائئ کردند.
در کوچه های امیرآباد و غرب کردستان درگیریها خیلی شدید و شعارها خیلی تند بود.
نیروهای حزب اللهی پیرو پیام رهبری در روز پنجشنبه مبنی بر عدم مداخله در اغتشاشات ایندفعه به جای باتوم مجهز به زنجیر قمه کابل چماق و حتی شمشیر آمدند و تحت حمایت نیروهای انتظامی شجاعانه به زن و بچه و کوچک و بزرگ حمله کردند و در کتک و خونریزی وشکستن شیشه ها و درب منازل و مغازه هایی که به جوانها پناه داده بودند هیچ چیزی کم نگذاشتند. البته در کنار این هنر نماییها در نثار انواع فحشهای رکیک و کلمات وقیح هیچ کوتاهی نکرده و احدی را بی نصیب نگذاشتند.شکستن شیشه وکندن پلاک اتومبیلهای مردم تنها بدلیل بوق زدن از جمله کارهایی بود که در راه شرع و نظام مقدس به نحو احسن انجام شد. در انتها در حوالی ۵/۱ صبح در بزرگراه جلال مقابل شهروند تجمع کردند و زیر سایه هزاران پلیس راه پیمایی قدرتمندانه کرده و به سمت کردستان حرکت کردند.در حدود ۲ صبح عملا ناآرامیها فروکش کرد و آرامش برقرار شد. لابد آنشب را با آرامش خیال و وجدانی آسوده سر بر بالین گذاشتند زیرا یک روز فراموش ناشدنی را پشت سر گذاشته و برگی زرین به افتخارات تاریخی خود و روسایشان در تاریخ ثبت کردند.