رضا- خرداد ۸۳
--------------------------------------------------------------------------------
برگی از خاطرات (۲)

تو بغل مادرم تو اتوبوس نشسته بودم.  غروب بود و مادر خسته. از خانه ارباب تا خونه در جنوب شهر چهار کورس اتوبوس راه بود.:

-         ایستگاه پسیان! نبود؟؟؟

-         مامان، من خوابم میاد.

-         نه پسرم. نخواب. از آخرین ایستگاه تا خونه یه عالم پیاده راهه. نمیتونم این همه راهو بغلت کنم.

-         خوب اونجا بیدار میشم. از صبح تا حالا منو توی یه اتاق کوچک قایم کردی. خسته شدم.

-         خوب میدونی که ارباب گفته نباید بچه بیاری. اگه تو رو ببینه  اخراجم میکنه.

-         پس چرا سپهر میدونه؟

-         وا! چطور میدونه؟

-         اومد پیشم. 2 ساعت با هم بازی کردیم.

-         وای! اگه به باباش بگه بدبخت میشیم.

-         نه بابا قول داد نگه. ذره بین شو اورد بازی کردیم. بهش یاد دادم چطور میشه باهاش با آفتاب آتش درست کرد.

-         وای! خاک بر سرم!

-         نترس بابا مواظب بودیم. بعدشم اون از دریا رفتنشون تعریف کرد. منم از رودخونه دهاتمون. اونقدر تعریف کردم که دلش آب شد. آرزو میکرد کاش جای من بود.

-         از فردا دیگه نمیارمت. میذارمت پیش مادر بزرگ. به جات داداشتو میارم.

-         مامان؟

-         بعله؟

-         چرا بابای سپهرینا اینقدر پولدارن و ما اینقدر فقیریم؟

-         .... یه روزم تو بزرگ میشی... درس میخونی ...پولدار میشی..

-         اما من دلم میخواد دانشمند بشم....

و بعد دیگه ... خوابم برده بود.