نام زیبای تو را میگویم.
میخورم صبحانه.
و به امید توان یافتن از دوستی ات
میرم از خانه
روز با یاد تو ، همراه همه،
میکوشم
میخورم، مینوشم.
شب که شد، بی تابم.
تا تو را باز ببینم در خوابُ
زودتر می خوابم.
من پرم از تو، ولی دور از تو
و تو نزدیکتر از من به منی
کاش حرفی بزنی.
مصطفی رحماندوست.
