قصیده برای انسان ماه بهمن
تو نمی دانی غریو یک عظمت
وقتی که در شکنجة یک شکست نمی نالد
چه کوهی ست!
تو نمی دانی نگاه بی مژة محکوم یک اطمینان
وقتی که در چشم حاکم یک هراس خیره می شود
چه دریائی ست!
تو نمی دانی مردن
وقتی که انسان مرگ را شکست داده است
چه زندگی ست!
ا-بامداد
مبارک باد تولدت و امید است که پاینده باشی از لینک هم خیلی ممنون
سلام...
من که تولدم کسی نبود بهم تبریک بگه ولی نمیدونم چرا خودم به خودم تبریک نگفتم؟؟به منم سر بزنید.
سلام ..
تبریک..
برای میلاد تو..
منم تولدتونو تبریک میگم و امیدوارم همیشه موفق باشین .شعر بسیار زیبایی بود .
سلام ..سلام ..شونصدتا سلام.... تولد...تولد...تولدت مبارکـــــــ....هورااااااااااااااا ....یوهووووووووووووو...راستی من هم بهمنیم ... D: D:
با تقدیم یه آسمون ستاره
که از یه قلب بی قرار می باره
فقط می خوام بگم به یادتم من
وگرنه پاییز و بهار نداره
ممنون به من سر زده بودی خودتم شعرات خیلی قشنگه
وه!
از بامداد
بر انسان بهمن تاخته ای که...
سلام... تولدت مبارک باشه.خیلی زیبا بود.خوشحال شدم با وبلاگت آشنا شدم.امیدوارم رد پات رو تو وبلاگم ببینم.شاد باشی.
باز هم من غافل غايب با دلی لرزان
امان امان از اين زندگی بی وجدان
مبارکه آقا هوارتا. تولد صد سالگی ایشالله.
سلام ببخشید دیر شد منظورم عرض تبریکه . به هر حال ممنونم که به من سر زده بودی . شعری هم که نوشته بودی زیبا بود . راستی من ابدیتم و منتظر اگه بهم سر بزنی بدون که خیلی خیلی خوشحال میشم . تا بعد . سپیده
تولدت مبارک
تولدت مبارک/ کنار راین پیام گذاشتم
در عُمقِ این فریب مُسلّم
درگردبادِ دین و دغا
مردی
ازشعله و
شقایق و
شمشیر
رنگین کمانی می افرازد
سلام آقا رضای عزیز...
اولا ممنونم که به سراغ ما هم آمدید.
دوما حق با شماست وبلاگم خیلی غمگین بود ولی امروز باید ببینید.منتظرم.