پرچین
-پرچین چیه؟
-خوب. یه جور دیواره. ولی خیلی هم جدی نیست. میشه راحت ازش رد شد. یه فرق دیگه شم با دیوار اینه که میشه اونورشو راحت دید.
-پس فایدش چیه؟
- فایدش؟ نمیدونم! اینجوری پرچین ناقض خودش میشه...شاید برای اینه که گله از اونجا رد نشه گلها رو بخوره...
- پرچین یعنی داد میزنی هیچکس نباید بیاد اینور!
- نه نه. اون دیواره. خوب که دقت کنی میبینی پرچین یعنی اینجا یه جایی هست که اونقدر ارزش داره که دورش حصار کشیدن پس ازش رد شو بیا اینور........
------------------------------------------------------------------------------------
این شعر از وبلاگ لیلی با من است نقل شده:
بین دست هایمان فاصله و
بین خانه هامان پرچین و
بین قلبهایمان پرتگاه
آن سوی پرچین دستی است که می توان فشرد
این سوی پرچین قلبی است که می توان بخشید
پرتگاه را اگر نمی توان پر کرد
بر آن پلی می توان ساخت
آوار دلتنگی
آوار دلتنگی است
غروب دلگیر شهر غریب
و نسیم که بوی ترا ارمغان دارد
و آواز غمگین مردی که از کوچه میگذرد
آوار دلتنگی است
بغضی که بیگاه سرچشمه شور اشکها میشود
و نقشه ای که عظمت جغرافیا را به رخ میکشد و عمق دوری را
و آفتاب بی رمق که شماره انداز تاریخ است
ترانه قدیمی سنگ خارا
رقص کوتاه ایرانی در پی شنیدن نوایی آشنا
خوابهای آشفته کودکی که کفشهای پاره میپوشید.
آوار دلتنگی اند برای مرد غریب
رضا- ۷ اکتبر ۲۰۰۴