آغاز فصل سرد..

باد سرد چون سیلی صورتم را مینوازد
و تارهای رشته ام یک به یک از هم میگسلد.
لرزش بدنم از سوز سرما نیست
و سرخی صورتم از گرمای درون نمیجوشد.
با اینهمه آرام و فروتن هستم
پذیرای سرنوشتی از پیش دانسته.
چون عنکبوتی که در معبر بادها
آشیانه میسازد...

شمع ، نان و شراب

( ایثار کن،
آنرا که دوست میداری ایثارش کن
برای انکه بدست آوری راهی جز از دست نهادن نیست.)
این درسی بود که ترا آموخته بودند،
بی آنکه بدانی استادت که بود...
آنگاه هر آنچه داری نثار میکنی
قطره قطر ذوب میشوی تا شمعی باشی در تاریکی نگاهش
...
پس روزی میآید که دیگر هیچ در بر نداری. هیچ.
پس از جان خود به میان میگذاری
بی هیچ تردیدی
خون خود را شرابی میسازی
و جسمت را نان
:آخرین قطره جانم بکام تو باد...
آنگاه که آرام آرام نان را میجود
و شراب را مزمزه میکند
نگاهش در میان جمع میچرخد
در جستجوی چیزی است شاید
و یا کسی
نگاهش در میان جمع میچرخد
بی آنکه در عبورش از تو حتی لحظه ای توقف کند.
بیهوده خود را در مسیر نگاهش قرار مده
تو نیستی که ببینندت
تونیستی.
یادت نیست که تو همه نان شدی و شراب؟

نگفتم هنوز امید هست؟

-شیرین عبادی، نویسنده و حقوقدان و از فعالان حقوق بشر در ایران، جایزه صلح نوبل برای سال 2003 را به خود اختصاص داده است(بی بی سی).
-کمیته‌ی نوبل در نروژ افتخار دارد که جایزه صلح نوبل را به زنی بدهد که عضوی از جهان اسلام است و زنی است که می‌تواند همراه با تمامی کسانی که در جهان برای حقوق بشر مبارزه می‌کنند، به خود ببالد.
-ما امیدواریم که مردم ایران از این که برای اولین بار در تاریخ یکی از شهروندانشان جایزه‌ی صلح نوبل را از آن خود کرده است، شادمان باشند و امیدواریم که این جایزه، الهام‌بخش همه افرادی باشد که برای حقوق بشر و دمکراسی در کشور او، جهان اسلام و نیز در تمام کشورهایی که نبرد برای حقوق بشر نیازمند الهام‌بخشی و حمایت است، مبارزه می‌کنند(از متن اصلی جایزه دهندگان).
از CNN:
Iran's first Nobel Peace Prize, awarded to human rights lawyer Shirin Ebadi, has exposed the battlelines between the nation's conservatives and reformists who exchanged fire in Saturday's newspapers





از بچگی وقتی ماجرای نوبل رو خوندم و فهمیدم مخترع دینامیت بوده و از اینکه از اختراعش برای مقاصد نظامی استفاده میشه کل داراییشو وقف دادن جایزه به خدمتگذاران صلح و دانش کرده ، همیشه آرزو داشتم وقتی بزرگ شدم اولین ایرانی باشم که این جایزه رو میبره و باعث افتخار کشورم بشم.
حالا که بزرگ شدم میبینم اینکاره نیستم. قبلا هم چند بار ایرانیها کاندید بودن. مثل شاملو که کاندید جایزه نوبل ادبیات بود. یا ایندفعه که همه جا صحبت از هاشم آقاجری بود. اما هیچکس فکر نمیکرد یک خانم این افتخار رو نصیب خودش کنه.
خبر غیر منتظره رو لابلای اخبار شب تلویزیون بصورت خیلی کوتاه بعد از خبرهای مثلا تصادفی در بورکینوفاسو شنیدم. بدون ذکر نام کوچک ایشان و عکسی ، نشانی....
مهم نیست .این چیزا خیلی فرا تر از درک و شعور امثال لاریجانیها و شریعتمداریهاست. بگذار به خزعبلات خودشون ادامه بدن.
شیرین عبادی رو همه میشناسیم. سابقه ای درخشان،مقام قضاوت، دفاع شجاعانه از حقوق کودکان. آنهم در این کشور که همه چیز مثل آیات مقدس غیر قابل تردیدن.

این افتخار بزرگ رو به همه ایرانیها و خصوصا خانمها تبریک میگم . درود.درود...

مهر

اگه روز جمعه ۴ مهر توی یکی از جاده ها یا اتوبانهای اصلی کشور در حال مسافرت بودین یه چیزی خیلی توجه تونو جلب میکرد. اونم تعداد زیادی وانت بار که پشتش کمی اثاثیه مثل یه تخت یه دست رختخواب  ، یه میز کوچیک و گاهی هم یه دستگاه کامپیوتر بسته بندی شده.
اگه باز بیشتر دقت میکردین میدیدید مسافرش یه دختر یا پسر جوونه که جلو نشسته و داره به آینده دور خودش فکر میکنه.....
آره اینها دانشجوهایی هستند که تو یه شهر دیگه قبول شدن و عازم اونجا هستن. خیلیهاشون برای اولین باره که از خانواده جدا میشن و تو دلشون یه دنیا اضطراب و در عین حال امید و ارزو است.
برای همه دانشجوها مخصوصا اونا که امسال قبول شدن ارزوی موفقیت میکنیم و میگیم شما دستچین سرمایه های این ملت هستید و همه امیدها به شماست.مواظب خودتون باشید.