مثل ققنوس در باران

من دلم میخواهد ، مثل باران باشم

در شب تنهایی ، شمع یاران باشم

دست بخششگر من ، دستگیر همگان

گاه سختی و جنون ، سهل و آسان باشم

در آستانه سکوت

در آستانه سکوت

بیهوده در میان واژه ها در جستجوی چیستی؟ برای بیان هیچ! کوره را هیزمی باید تا گرمی فزاید. درخت را ریشه ای و برگ را بهاری تا جشن سبز برپا شده باشد. بی عشق واژه ها کورند و نبض حیات خطی ممتد است. روز مرگی را که سرودی نشاید! شاید خاموشی بهترین واژه باشد. پس بر آستان سکوت فروتن باش همان که آرامشی عجیب به ارمغان دارد. سهمگنانه حضور خود را تحمیل میکند، و سرانجام مطلقی است بر همه چیز. /رضا فروردین ۸۴