در آستانه سکوت

بیهوده در میان واژه ها
در جستجوی چیستی؟
برای بیان هیچ!
کوره را هیزمی باید
تا گرمی فزاید.
درخت را ریشه ای
و برگ را بهاری
تا جشن سبز برپا شده باشد.
بی عشق واژه ها کورند
و نبض حیات خطی ممتد است.
روز مرگی را که سرودی نشاید!
شاید خاموشی بهترین واژه باشد.
پس بر آستان سکوت فروتن باش
همان که آرامشی عجیب به ارمغان دارد.
سهمگنانه حضور خود را تحمیل میکند،
و سرانجام مطلقی است بر همه چیز.
/رضا فروردین ۸۴

نوروز

تا بوده همینطور بوده
روزی میرسد که بهار لبخند میزند
و یخهای قلبهایمان آب میشوند،
چون ماهی های قرمز کوچک درون تنگ آب..

چهره مهربانت میتابد، مهر را ماننده
دستان سبزت سبزه ای است:
لذت زندگی است چون دست بر آن میکشی
و سیب سرخ که نشان تو است

چه رازی است در این نوروز
که هر بار تو را باز میافریند
زنده شدن مرا..

/رضا - نوروز ۸۴

نوروز همه تون پیروز