نگفتم هنوز امید هست؟

-شیرین عبادی، نویسنده و حقوقدان و از فعالان حقوق بشر در ایران، جایزه صلح نوبل برای سال 2003 را به خود اختصاص داده است(بی بی سی).
-کمیته‌ی نوبل در نروژ افتخار دارد که جایزه صلح نوبل را به زنی بدهد که عضوی از جهان اسلام است و زنی است که می‌تواند همراه با تمامی کسانی که در جهان برای حقوق بشر مبارزه می‌کنند، به خود ببالد.
-ما امیدواریم که مردم ایران از این که برای اولین بار در تاریخ یکی از شهروندانشان جایزه‌ی صلح نوبل را از آن خود کرده است، شادمان باشند و امیدواریم که این جایزه، الهام‌بخش همه افرادی باشد که برای حقوق بشر و دمکراسی در کشور او، جهان اسلام و نیز در تمام کشورهایی که نبرد برای حقوق بشر نیازمند الهام‌بخشی و حمایت است، مبارزه می‌کنند(از متن اصلی جایزه دهندگان).
از CNN:
Iran's first Nobel Peace Prize, awarded to human rights lawyer Shirin Ebadi, has exposed the battlelines between the nation's conservatives and reformists who exchanged fire in Saturday's newspapers





از بچگی وقتی ماجرای نوبل رو خوندم و فهمیدم مخترع دینامیت بوده و از اینکه از اختراعش برای مقاصد نظامی استفاده میشه کل داراییشو وقف دادن جایزه به خدمتگذاران صلح و دانش کرده ، همیشه آرزو داشتم وقتی بزرگ شدم اولین ایرانی باشم که این جایزه رو میبره و باعث افتخار کشورم بشم.
حالا که بزرگ شدم میبینم اینکاره نیستم. قبلا هم چند بار ایرانیها کاندید بودن. مثل شاملو که کاندید جایزه نوبل ادبیات بود. یا ایندفعه که همه جا صحبت از هاشم آقاجری بود. اما هیچکس فکر نمیکرد یک خانم این افتخار رو نصیب خودش کنه.
خبر غیر منتظره رو لابلای اخبار شب تلویزیون بصورت خیلی کوتاه بعد از خبرهای مثلا تصادفی در بورکینوفاسو شنیدم. بدون ذکر نام کوچک ایشان و عکسی ، نشانی....
مهم نیست .این چیزا خیلی فرا تر از درک و شعور امثال لاریجانیها و شریعتمداریهاست. بگذار به خزعبلات خودشون ادامه بدن.
شیرین عبادی رو همه میشناسیم. سابقه ای درخشان،مقام قضاوت، دفاع شجاعانه از حقوق کودکان. آنهم در این کشور که همه چیز مثل آیات مقدس غیر قابل تردیدن.

این افتخار بزرگ رو به همه ایرانیها و خصوصا خانمها تبریک میگم . درود.درود...